جدايي نادر از سيمين

فيلم را بايد ببينيد. نه به خاطر تعطيلات نوروز و نه حتا به خاطر حمايت از فيلمسازي كه سزاوار همراهي است

به خاطر شعور نهفته در ثانيه ثانيه فيلم به سينما برويد।

آدم ها خاكستري اند، اما اين كه حرف تازه اي نيست

شرايط گاه حتا آدم هاي خوب را به بدي وامي دارد،

اما اين هم حرف تازه اي نيست।

مهم انتخاب جابگاه دوربين است كه نشان مي دهد همين چيز هاي ساده تكراري چطور سرنوشت و نگاه و فكر بچه ها را، انسان ها را ،ديگري مي كند।

سال هاست كه ديده ام حتا سينماي نام هاي بزرگ ما به وضوح از متوسط هاي داستان امروزمان عقب است।

اما جدايي نادر از سيمين چنين نيست

। انسان ها را پيش پاافتاده و ابله فرض نكرده است।

ديگر چه بگويم।

فيلم را ببينيد.